Olga Musiał-Kurzawska
W 2007 roku ukończyła Akademię Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, w klasie fletu st. wykł. Jerzego Pelca. Flety historyczne studiowała we Wrocławiu na Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego, a w 2011 roku ukończyła studia w Łodzi na Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w klasach dr Magdaleny Pilch (flet traverso) oraz Marka Nahajowskiego (fakultatywnie – flet prosty). Aktualnie doskonali swoje umiejętności w klasie Michael’a Schmidt-Casdorff’a w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.
Jest współzałożycielką zespołu muzyki dawnej Très Animé. Na stałe jest związana z Zespołem Instrumentów Dawnych Polskiej Opery Królewskiej Capella Regia Polona, pełni tam funkcję pierwszej flecistki.
Wspólpracuje równiez z : Accademia dell’Arcadia,Wrocławska Orkiestra Barokowa, Polska Orkiestra XVIII wieku, Zespół Muzyki Dawnej DILETTO, Orkiestra Fundacji Akademii Muzyki Dawnej, Consortium Sedinum, Les Ambassadeurs,Arte dei Suonatori, Altberg Ensemble. Uczestniczyła w wielu nagraniach płytowych z muzyką dawną.

Łukasz Nazarczuk
Ukończył Akademie Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, pod kierunkiem profesora Michała Grabarczyka oraz mistrzowskie studia podyplomowe, o specjalizacji skrzypce barokowe w Akademii Muzycznej w Poznaniu pod kierunkiem dra Mikołaja Zgółki. Doskonalił się podczas kursów u znakomitych pedagogów między innymi u Vadima Brockiego, Mariny Jaszfili, Krzysztofa Jakowicza Bartosza Bryły i Roberta Szredera. Koncertował jako solista z polsko-niemiecką orkiestrą Pomerania pod batutą Wolfganga Shpitza. Był trzykrotnym laureatem Szczecińskiego Konkursu Kompozytorskiego. Występował jako kameralista we Włoszech Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii Portugali, Luksemburgu, Czechach, Ukrainie i Białorusi. Na stałe współpracuje z Orkiestrą Akadrmia Muzyki Dawnej w Szczecinie, Orchester für Alte Musik Vorpommern, Accademia dell Arcadia, Consortium Sedinum, Kwartetu Świętogórskiego i Capella Musica Gnesnensis. Dokonał licznych nagrań fonograficznych muzyki kameralnej. Gra na skrzypcach wykonanych przez francuskiego lutnika Louis’a Billottet (Paris 1927), barokowym instrumencie kopii instrumentu Nicola Amati z 1668 roku wykonanym we w Poznaniu w 2017 roku oraz XVIII wiecznym instrumencie Carla Helmera. Działalność koncertową łączy z pracą pedagogiczną w Poznańskiej Szkole Muzycznej im. Tadeusza Szeligowskiego.

Stanisław Stanicki
Jest absolwentem klasy wiolonczeli historycznej prof. AMP dr hab. Jarosława Thiela w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. Od 2022 jest doktorantem w Szkole Doktorskiej Historycznych Praktyk Wykonawczych i Budowy Instrumentów Muzycznych w Poznaniu.
Uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez m.in. Bruno Cocset’a, Irene Klein, Markusa Mollenbecka. Ponadto brał udział w Międzynarodowej Akademii Bachowskiej w Stuttgarcie gdzie współpracował z Hansem-Christophem Rademannem oraz Stephanem Maiem.
W swojej działalności artystycznej skupia się przede wszystkim na problematyce historycznych praktyk wykonawczych, przede wszystkim muzyki XVIII i XIX wieku. Jest założycielem orkiestry barokowej ContrO powstałej na początku 2019 roku. Występuje regularnie jako solista i kameralista w Polsce i za granicą. Współpracuje z takimi zespołami jak: Wrocławska Orkiestra Barokowa, J.S.B Ensemble Stuttgart, Fundacja Akademia Muzyki Dawnej w Szczecinie, Capela Viridimontana i Poland BaRock.
Poza działalnością artystyczną zajmuje się tworzeniem współczesnych edycji XVIII i XIX-wiecznych manuskryptów i starodruków. Do najważniejszych pierwszych wydań należą m.in. Elegia in C Minor, K. Kurpińskiego (2021) oraz Trois Quatuors Op. 1, J. Elsnera (2022). Jako redaktor i kopista współpracuje z takimi instytucjami jak: Wydawnictwo ASTRAIA, Wydawnictwo VIORATORIA, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Wrocław Baroque Ensemble, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Instytut Filologii Klasycznej UAM Poznań i Zielonogórskie Towarzystwo Śpiewacze Cantores.

Małgorzata Raszyk-Kopczyńska
Ukończyła Akademię Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, pod kierunkiem profesor Elżbiety Karolak oraz kurs podyplomowy w Hamburgu pod kierunkiem prof. Wolfganga Zerera ( Hochschule für Musik und Theater Hamburg). Doskonaliła się podczas kursów organowych m.in. w Berlinie i Norymberdze u znakomitych pedagogów. Koncertowała jako solistka oraz z towarzyszeniem wokalistów i kameralistów w Polsce, a także w Niemczech. Od ponad 30 lat pracuje jako organistka w tutejszej parafii prowadząc również od wielu lat chór parafialny.

Minimus

Pierwszy koncert w ramach „III Jesieni Muzycznej u Luteranów” wykona Zespół Wokalny „Minimus”, który powstał w 2010 r. Skoncentrowany na śpiewie a cappella, posiada w swoim repertuarze przede wszystkim muzykę renesansu oraz dzieła XX i XXI wieku, odwołujące się do ducha dawnych epok. Minimus często bierze udział w projektach związanych z historycznie poinformowanym wykonawstwem muzyki dawnej. Zespół chętnie współpracuje z kompozytorami młodego pokolenia, ma na swoim koncie kilka prawykonań chóralnych utworów a cappella.

Koncertuje na terenie całego kraju, przywiązując wagę zarówno do wysokiego poziomu artystycznego, jak i głęboko przemyślanej dramaturgii koncertów. W skład zespołu wchodzi 12 śpiewaków, wywodzących się z najlepszych poznańskich chórów. Kierownikiem artystycznym zespołu jest Sławomira Raczyńska, wykładowca poznańskiej Akademii Muzycznej.

Zespół Wokalny Minimus jest laureatem najwyższych nagród na międzynarodowych i ogólnopolskich konkursach chóralnych. Otrzymał również nagrody specjalne za kulturę brzmienia oraz najlepsze wykonania muzyki dawnej, m.in. na Ogólnopolskim Konkursie Kolęd i Pastorałek w (Chełmnie, 2024, Grand Prix), Międzynarodowym Konkursie Per Musicam ad Astra (Toruń, 2023), Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Sakralno-Pasyjnej w Szczecinie (Szczecin, 2021, Grand Prix), Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Religijnej (Rumia 2018).

Minimus ma na swoim koncie 4 płyty: Nie tylko kolędy (2014), Media Vita (2017), Wacław Reimagined (2020) oraz najnowsza Vespere, Nox et Aurora (2022), która otrzymała nagrodę Międzynarodowego Konkursu „Muzyczne Orły”.

Minimus to również, a może przede wszystkim, grupa przyjaciół, których łączy pasja do wielogłosowego śpiewu. Różne charaktery i osobowości wzajemnie się uzupełniają we wspólnym dążeniu do piękna.