Tegoroczne ekumeniczne nabożeństwo, w ramach Światowego Dnia Modlitwy, odbyło się 5. marca o godz. 18.00, w kościele Ewangelicko-Augsburskim. W przygotowaniach wzięły udział reprezentantki Kościoła: Ewangelicko-Augsburskiego, Metodystycznego, Rzymskokatolickiego i Zboru Zielonoświątkowego. Łącznie 13 kobiet. Odbyły się trzy spotkania przygotowawcze, które były dla nas bardzo cennym czasem. Miałyśmy możliwość lepiej się poznać, wspólnie modlić i uczyć się pieśni zaproponowanych przez kobiety z Kamerunu.
Rozważaniem Słowa Bożego służyła dr Elżbieta Adamiak (KRK), zaś przewodniczącą była Anna Boruta-Bisok (KEA). Niesprzyjająca aura – padający za oknami śnieg, odstraszył z pewnością wiele osób, ale nie przeszkodził nam, by wspólnie wielbić Boga. W myśl Ps 150 był bęben oraz klawisze. Za ozdobę służyły zaś inne afrykańskie instrumenty: kij deszczowy, marimba, grzechotka. Kolorowe tulipany oraz flaga Kamerunu stanowiły dopełnienie wystroju. Slajdy wraz z bogatym opisem przybliżyły nam ten daleki, afrykański kraj.
Poznałyśmy sytuację gospodarczą Kamerunu, oraz problemy społeczne nękające tamtejszą ludność. Pomimo poważnych problemów technicznych na początku, był to dla nas błogosławiony czas. Również tegoroczne hasło „Niech wszystko co żyje czci Pana”, w kontekście ciężkiej sytuacji kobiet w Kamerunie, stało się podstawą głębokich refleksji dla każdej z nas. Po nabożeństwie, w sali obok Kościoła każdy miał okazję skosztować słodkości oraz sałatki owocowej, w której nie zabrakło świeżych ananasów, liczi. I tak, po ponad dwóch godzinach rozeszliśmy się do domów, oczekując na kolejny marcowy piątek.
Rozważaniem Słowa Bożego służyła dr Elżbieta Adamiak (KRK), zaś przewodniczącą była Anna Boruta-Bisok (KEA). Niesprzyjająca aura – padający za oknami śnieg, odstraszył z pewnością wiele osób, ale nie przeszkodził nam, by wspólnie wielbić Boga. W myśl Ps 150 był bęben oraz klawisze. Za ozdobę służyły zaś inne afrykańskie instrumenty: kij deszczowy, marimba, grzechotka. Kolorowe tulipany oraz flaga Kamerunu stanowiły dopełnienie wystroju. Slajdy wraz z bogatym opisem przybliżyły nam ten daleki, afrykański kraj.
Poznałyśmy sytuację gospodarczą Kamerunu, oraz problemy społeczne nękające tamtejszą ludność. Pomimo poważnych problemów technicznych na początku, był to dla nas błogosławiony czas. Również tegoroczne hasło „Niech wszystko co żyje czci Pana”, w kontekście ciężkiej sytuacji kobiet w Kamerunie, stało się podstawą głębokich refleksji dla każdej z nas. Po nabożeństwie, w sali obok Kościoła każdy miał okazję skosztować słodkości oraz sałatki owocowej, w której nie zabrakło świeżych ananasów, liczi. I tak, po ponad dwóch godzinach rozeszliśmy się do domów, oczekując na kolejny marcowy piątek.
Tegoroczna ofiara przeznaczona została na Pozarządowy Ośrodek Interwencji Kryzysowej Fundacji „ProVita” w Poznaniu.
W niedzielę 7. marca odbyło się z kolei nabożeństwo rodzinne, w którego przygotowaniu wzięły czynny udział dzieci i młodzież naszej parafii.